Vivaldi’s Vier Jaargetijden, al te herkenbaar? Maar hoorde je ze al gespeeld in een totaal andere bezetting? Het barokensemble Respiro brengt een verrassende versie met blokfluiten, ja toch, maar uiteraard ook met een virtuoze violist, met cellisten en gitaristen, een klavecimbel… Kortom, een muzikale belevenis. Met, onlangs in Heule, een dankbaar en enthousiast publiek. Viva Vivaldi! is niet te missen!!!

Met Viva Vivaldi brengt het barokensemble Ensemble Respiro de populaire ‘De vier Jaargetijden’ van Antonio Vivaldi (1678 – 1741) op een originele manier tot leven. Niet alleen door de muzikale bezetting. Want de partituur uit 1723, oorspronkelijk geschreven voor strijkers, werd herschreven voor een combinatie van houtblazers, gitaren, basso continuo en uiteraard ook viool. Daardoor ontstaat een heel intieme sfeer waarin de luisteraar gemakkelijk meegaat. Minder bekend is dat Vivaldi een passend sonnet schreef voor elk jaargetijde. Het gedicht wordt telkens voorgelezen en maakt de brug tussen elk seizoen. Samen met de geprojecteerde beelden, die de muziek nog toegankelijker maken, doorloopt de luisteraar de seizoenswisselingen. Beeld, muziek en tekst zetten de tijd heel even vast. Daarmee ontdekt het publiek details in een werk waarvan het ten onrechte denkt het al te kennen of al te vaak gehoord te hebben. Het project Viva Vivaldi is een krachttoer voor dit semiprofessionele gezelschap dat voor de uitvoering een beroep doet op enkele professionele muzikanten. Met de uitvoering van ‘De vier Jaargetijden’ zet Ensemble Respiro in elk geval een boeiende en belangrijke stap in hun muzikale reis doorheen het renaissance- en baroklandschap.

Als voorzitter was ik bij het begin en het einde van het zomerkamp aanwezig. Bij aankomst was het voor sommigen wat onwennig, maar onmiddellijk werd er al eens met de hele groep samengespeeld en was voor iedereen het ijs gebroken. Op de slotdag zag ik alleen maar enthousiaste gezichten, zowel bij de muzikanten als bij hun leraars en begeleiders. Het slotconcert was top! Wat een plezier kun je hebben in samen muziek spelen. Het kamp is een echte aanrader voor kinderen, jongeren en volwassenen.

Ik ben nu bezig met mijn tweede jaar piano.

Sander slaagt er wonderwel in zijn passie voor muziek over te brengen. Na een les heb je altijd 'goesting' te gaan spelen. Met heel veel geduld luistert hij naar wat je geoefend hebt en stuurt bij waar nodig, altijd op een zeer positieve manier, met heel veel complimenten voor wat je al bereikt hebt. Zonder dat ik het zelf besef verleg ik zo telkens mijn grenzen.

Voor mij is het ook ideaal om niet elke week naar de les te hoeven gaan. Zo heb ik wat meer tijd om te oefenen, wat naast mijn job en gezin niet altijd evident is. Via mail mag je ook vragen stellen. Deze worden altijd snel en uitgebreid beantwoord.

Superleuk dat je ook zelf je muziekstijl kan bepalen. Bij mij is dat filmische, dromerige weemoedige muziek. In mijn eerste jaar mocht ik al Sigur Ros, Olafur Arnolds, Nils Frahm en Radiohead spelen. Nooit gedacht dat ik dit al zou kunnen! Voor mij een droom die uitkomt. Zeer inspirerend om ook nieuwe, soms verrassende muziek te leren kennen en appreciëren.

Hopelijk nog vele jaren bij Respiro Dell'Arte!

Een kinderdroom waar maken.. opnieuw blokfluit spelen! Dankzij Respiro Dell'Arte realiseer ik die droom!
De motiverende blokfluitlessen van Marcel blijven me inspireren en ondersteunen om dit nieuwe avontuur waar te maken.
De vreugde en het plezier om zelf muziek te maken beleef ik iedere dag!

Het kerstconcert van het Ensemble Respiro was dit jaar mijn warmste kerst-ervaring. Een zorgvuldig samengesteld programma dat Kerstmis in diverse ‘toonaarden’ bespeelde en bezong..., de warmte van het kerstfeest die je voelde in de bezieling van de muzikanten..., de pure schoonheid van muziek die recht naar het hart gaat..., zo’n intense ervaring waar je in die koude, donkere dagen naar snakt... Ik durf je Ensemble Respiro in alle toonaarden aanbevelen!

Karolina werkt heel efficiënt en motiverend en toont veel begrip en geduld. Ze haalt altijd het positieve in mij boven. Na elke les ben ik alleen maar meer gemotiveerd om de cello zo goed mogelijk te leren bespelen. Nu ik er terug mee begonnen ben (ik heb vroeger - in mijn jonge jaren - al eens drie jaar cello gestudeerd) laat ik ze nooit meer los. Ook het toonmoment was een super ervaring en hopelijk mijn eerste optreden van velen!